1.Grę wymyślił podobno w początkach XVII wieku angielski poeta Sir John Suckling. Zwycięzcą gry zostaje osoba, która jako pierwsza zdobędzie 61 punktów. Sposób, w jaki można zdobyć potrzebne punkty, opisany jest poniżej.
2.Po pierwsze, tabliczka do zaznaczania punktów w cribbage’u. Zwykle była to drewniana tabliczka z wywierconymi dziurkami oraz cztery drewniane kołki (po dwa dla każdego z graczy), ale dzisiaj zarówno tabliczka jak i kolki będą zapewne plastikowe. Tabliczka zawiera dziurki następującym układzie: 6 razy po 5 dziurek w jednej linii, po dwie linie dla każdego z graczy (razem po 60 dziurek), i dodatkowo dwie pojedyncze dziurki na środku, po jednej dla każdego z graczy.
3.Tabliczkę umieszcza się nieco z boku pomiędzy graczami i każdy z graczy zaznacza swoje punkty z przeciwnych rogów. Załóżmy, że pierwszy gracz zdobył dwa punkty (np. za parę), wówczas umieszcza swój kołek w drugiej dziurce licząc wzdłuż dłuższego boku tabliczki. W kolejnym ruchu gracz ten zdobywa trzy punkty, w związku z czym odlicza trzy dziurki licząc od miejsca umieszczenia pierwszego kotka i umieszcza tam drugi kolek. Jeśli w trzecim ruchu ten sam gracz zdobędzie osiem punktów, przesuwa pierwszy kołek o osiem miejsc do przodu, licząc od miejsca, gdzie znajduje się drugi kolek. Liczenie punktów może się wydać nieco skomplikowane na poczatku, ale w praktyce okazuje się bardzo proste!
4.Przed rozpoczęciem gry przekłada się karty i gracz, który wylosuje najniższą, rozdaje. Wartości blotek są takie jak liczba ich punktów, natomiast as ma wartość jeden a każda figura 10 punktów. Wszystkie kolory w cribbage są równoważne.
5.Rozdający podaje najpierw talię do przełożenia przeciwnikowi, a następnie rozdaje z dolnej kupki ro sześć kart każdemu zaczynając od przeciwnika. (Znane są wersje tej gry, w których rozdaje się ro 5. 6 lub 7 kart, natomiast w tym miejscu opisana została jedynie wersja z sześcioma kartami.) Pozostałe karty umieszcza się na wierzchu talonu.
6.Tzw. ..krib”, czyli dodatkowa lewa zapisywana na końcu gry na konto rozdającego, tworzona jest z czterech kart odrzuconych przez graczy: każdy gracz wybiera dwie karty i odkłada je zakryte po prawej stronie rozdającego. Oznacza to, że każdy z graczy ma teraz w ręku 4 karty.
7.Po tym. jak każdy z graczy dołożył po dwie karty do kriba, rozdający podaje przeciwnikowi talon do ponownego przełożenia, a następnie odkrywa wierzchnią kartę z dolnej kupki i kładzie ją odkrytą na stole. Karta ta nazywana jest „starterem” i ma istotne znaczenie w dalszej części gry. Jeśli odkrytą karta jest walet, rozdający otrzymuje automatycznie dwa punkty „na dwie nogi”.
8.Przeciwnik rozdającego zaczyna grę wykładając na stół kartę i oznajmiając jej wartość: na przykład -osiem”. Teraz rozdający dokłada kartę i oznajmia łączną wartość kart znajdujących się na stole. Jeśli na przykład zamierza do leżącej na stole ósemki dołożyć siódemkę, powinien powiedzieć -piętnaście” i otrzymuje 2 punkty (zobacz zasady punktacji w tabelce). Wówczas przeciwnik może dołożyć kolejną siódemkę lub ósemkę, otrzymując w ten sposób dwa punkty za parę i podnosząc łączna wartość kart na stole do 22 lub 23 (należy pamiętać o oznajmieniu na głos łącznej wartości kart! . Mógłby również dołożyć szóstkę lub dziewiątkę, tworząc w ten sposób sekwens z dwiema kar-:ami leżącymi na stole – otrzymałby za to po 1 punkcie za każdą kartę. Celem graczy jest uzyskanie w sumie 31 punktów na stole. Rozdający, żeby w kolejnym ruchu uzyskać 31, potrzebuje więc dołożyć ósemkę lub dziewiątkę (w zależności od tego, czy przeciwnik położył w poprzednim ruchu 7 czy 8). W takim przypadku również otrzymałby punkty za parę (dwie ósemki), za parę królewską (trzy karty tego samego rodzaju) lub za sekwens (karty tworzące sekwens nie muszą być w tym samym kolorze).
9.Jeśli gracz w swojej kolejce nie jest w stanie zagrać karty, która da łączną wartość kart nie większą niż 31, mówi „Dalej” i kolejka przechodzi na przeciwnika, jeśli ma on dostatecznie małą kartę, żeby zmieścić się w limicie 31 punktów. Jeśli gracz uzyska dokładnie 31 punktów, zdobywa 2 punkty. Jeśli żaden z graczy nie jest w stanie uzyskać 31 punktów, wówczas punkt zdobywa ten, który jako ostatni dołożył kartę. Gracz, który powiedział „Dalej”, rozpoczyna kolejną rundę. Gra trwa do momentu, aż gracze pozbędą się wszystkich kart z ręki, lub gdy osiągnięty zostanie kolejny limit 31 punktów. Gracz, który jako ostatni wyłoży kartę z ręki, dostaje jeden punkt.
10.Punkty zdobywa się zarówno w trakcie grania kart z ręki (tak jak to opisano w punkcie 7), ale również gry karty są pokazywane po zakończeniu gry. Układy kart punktowane są następująco:
11.W trakcie „pokazu” po zakończeniu gry gracz posiadający waleta w kolorze karty „startowej” otrzymuje jeden punkt, w innym razie punktacja jest taka jak opisana w tabelce. Rozdający po podgumowaniu punktów z własnej ręki odkrywa krib i dodaje sobie punkty według zasad opisanych w tabelce.
Walet jako starter | 2 punkty |
Para (dwie karty tej samej wartości) | 2 punkty |
Para królewska (trzy karty tej samej wartości) | 6 punktów (po 2 punkty za każdą z trzech możliwych par) |
Podwójna para królewska (cztery karty tej samej wartości) | 12 punktów |
Sekwens (co najmniej trzy karty o kolejnych wartościach, karty nie muszą być w tym samym kolorze) | Punkt za każdą z kart |
Kolor (cztery lub pięć kart w tym samym kolorze – jeśli kolor jest zarazem sekwensem, punkty dodaje się za każdy układ osobno) | Punkt za każdą z kart |
-Piętnaście” (każda kombinacja kart o łącznej wartości 15). | 2 punkty |
12.Niektórzy gracze stosują zasadę umożliwiającą odbieranie punktów przeciwnikowi (jest to szczegól¬nie popularne wśród graczy grających w pubach w Anglii). Polega to na tym, że gracz, który spostrzeże, że jego przeciwnik przegapi! punkty w swoim ręku i nie zgłosił ich (na przykład nie zauważył sekwensu lub doliczył sobie zbyt mało punktów w trakcie pokazu), ma prawo przejąć 32. te punkty i zapisać je na swoim koncie.
13. I choć szczęście ma największe znaczenie przy grze w cribbage, istnieje jednakże kilka technik pozwalających graczowi na wykorzystanie optymalnie otrzymanego układu kart. Po pierwsze warto nauczyć się, jakie układy kart pozwalają na zdobycie punktów i dążyć do uzyskania ich w trakcie gry jak i podczas pokazu. Najważniejszą rzeczą jest świadomość, że karty odrzucane do kribu na początku rundy mają istotne znaczenie. Staraj się nigdy nie wyrzucać piątek, gdyż łatwo można uzyskać dzięki nim 15, dokładając kartę o wartości
10. Podobnie, nigdy nie dokładaj karty, która da w sumie z kartami leżącymi na stole 21. Ponieważ niemal jedną trzecią talii stanowią karty o wartoś¬ci 10 (dziesiątki oraz wszystkie figury), istnieje duże prawdopodobieństwo, że twój przeciwnik będzie miał jakąś z tych kart i uzyska 31 punktów wygrywając w ten sposób rundę.
14. Jak wspomnieliśmy wcześniej, rozdający otrzymuje punkty za karty w kribie (średnio jest to 5 punk¬tów). Nie będąc rozdającym nie pomagaj przeciwnikowi i nie dorzucaj do kribu żadnych piątek ani waletów, ani kart mogących dać sekwens (np. 7 i 8). Oczywiście jeśli jesteś rozdającym to ogranicze¬nie cię nie dotyczy, jako że i tak punkty za karty w kribie idą na twoje konto.
15. Przy okazji, najwyższą wartość, jaką można uzyskać za karty w trakcie pokazu, jest 29, ale bardzo trudno jest uzyskać taki wynik. Byłby to układ trzech piątek i waleta w kolorze karty startowej, przy czym kartą startową byłaby czwarta piątka.
Na stole jest 27 oczek i żaden z nas dwóch nie ma możliwości dołożenia karty mniejszej lub równej 4 co dałoby 31 oczek.
Przeciwnik był ostatnim który wykładał kartę i to on zapisuje 27 punktów na siebie
W kriblu były dwie 4, 7 i A.
Runda zakończona.
Jak ma wyglądać kolejna runda – czy zbieramy talie kart i rozdajemy ponownie jak przy rozpoczęciu gry czy rozdajemy tyko z tej części kart które nie zostały naruszone