Zasady gry Poker

1.Istnieje wiele wariantów tej gry, ale najbardziej popularny jest chyba Draw Poker, którego zamierzam tu opisać. Jest to najłatwiejsza forma Pokera, dlatego jeśli próbowaliście już gry w Brag, na pewno zobaczycie duże podobieństwo. Inną popularną wersją tej gry jest Stud Poker.

2.Bez względu na rodzaj Pokera, cel jest zawsze len sam: należy obstawiać zakłady przeciwko innym graczom tak żeby myśleli, że twoja ręka jest najsilniejsza. Wszystkie zakłady są dokładane do puli na środku stołu, którą może wygrać tylko jeden z graczy.

3.Na początku powinniście nauczyć się jakie układy ręki pozwolą wam wygrać w Pokera.
Oto one:

a.Poker: ten układ przewyższa wszystkie inne. Składa się z sekwencji zaczynającej się od Asa (tu najstarsza karta) w jednym kolorze.

b.Kolor: sekwencja pięciu kart w tym samym kolorze zaczynająca się od dowolnej wartości. Najgorszy tego
rodzaju układ to As – 2 -3 – 4 – 5, a najlepszy 9 -10 -J -Q -K.

c.Kareta: cztery karty o tej samej wartości, np.: cztery piątki, a do tego jedna dodatkowa karta.
Najlepsza kareta składa się z czterech Asów, a najgorsza – z dwójek.

d. Full: trzy karty o tej samej wartości i dodatkowo jeszcze para. Wartość Fulla zależy od trójki
tych samych kart, najlepszy będzie w tym wypadku z trzema Asami.

e.Duży strit: pięć dowolnych kart w jednym kolorze. Całkowita wartość Strita zależy od
najwyższej karty.

f. Mały strit: pięć kart w dowolnym kolorze tworzących sekwens. Jego wartość zależy również od
najwyższej karty, lecz kiedy dwóch graczy ma taki sam układ, to pula dzielona jest między nich.

g. Trójka: trzy karty o tej samej wartości i dodatkowo dwie inne karty. Najwyżej punktowane są trzy asy, najniżej – dwójki.

h. Dwie pary: dwie różne pary i jakaś dodatkowa karta. Znów najwyższa pary wygrywa, tak więc
układ asów i czwórek bije np. króle i damy. Jeżeli dwaj gracze mają takie same pary, o wygranej
decyduje piąta karta, im wyższa tym lepiej.

i. Para: dwie karty o tej samej wartości, tak jak np. dwie ósemki na załączonym rysunku,
i dodatkowo trzy inne karty. Tak jak wcześniej, Asy będą najwyższą parą.

j.Wyższa karta: jeżeli nie macie żadnego z opisanych wyżej układów, nadal możecie wygrać jeżeli inni mają niższe karty od jednej z waszych. Zwykle będzie tu brany pod uwagą as.

4. A teraz co do gry. Poker ma niezbyt dobrą reputację gry, przy której mężczyźni „tracili nawet własne koszule”. Dlatego jeżeli chcecie grać w Pokera po obiedzie z przyjaciółmi, może lepiej jest użyć żetonów lub innych małych przedmiotów do liczenia zamiast pieniędzy. Dobrze jest też ustalić jakiś limit na „ante” oraz wysokość najwyższego zakładu. Powiedzmy, że wysokość najwyższego zakładu będzie wynosić dwadzieścia żetonów, natomiast stawka „ante” to jeden żeton (lub inna jednostka).

5. Rozdającego wybiera się losowo poprzez odkrywanie kart po kolei, aż komuś uda się odsłonić waleta. W następnych kolejkach rozdający zmieniają się zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

6. Wszyscy gracze robią pierwsze zakłady („ante”), które tworzą podstawową pulę. Karty rozdawane są zakryte pojedynczo każdemu graczowi, dopóki wszyscy mają po pięć sztuk. Następnie każdy patrzy dokładnie co dostał i stara się oszacować wartość swojej ręki.

7. Jeden z graczy musi otworzyć grę poprzez postawienie nowego zakładu i dorzucenie do puli przykładowo pięciu żetonów mówiąc: „Otwieram na pięciu.” Należy jednak pamiętać, ze gracz tylko wtedy może otworzyć rozgrywkę, kiedy ma nie mniej niż parę waletów. Jest to dobry sposób na upewnienie się, że przynajmniej jedna osoba ma dobrą rękę. Gdy nikt nie otworzy rozgrywki całkowita pula rośnie, ponieważ „ante” zostaje na stole do następnej gry.

8. Jeżeli pierwsza osoba po lewej stronie rozdającego (zwana starszym) nie może otworzyć rozgrywki, mówi: „pas” i kolej przechodzi na następnego gracza po jego lewej stronie. Dzieje się tak dotąd, aż ktoś w końcu otworzy licytację lub wszyscy spasują. W ostatnim wypadku karty rozdawane są jeszcze raz, przy czym „ante” z poprzedniej gry zostaje na stole, do którego gracze znowu dorzucają ustalone minimum.

9. W drugiej kolejce, licytację można otworzyć jeżeli ma się przynajmniej parę dam. Jeżeli i tym razem nikt nie jest w stanie otworzyć gry, każdy dorzuca po kolejnym żetonie i rozdaje się jeszcze raz karty. Tym razem trzema mieć przynajmniej parę króli, a następnym – parę asów, żeby otworzyć licytację. Zwykle nie zdarza się, aby nie można było zacząć gry aż do tej pory, ale jeżeli i tym razem jest to niemożliwe, wtedy kolejność par wymagana do otwarcia zostaje odwrócona. Po asach idą króle, potem damy i znowu walety.

10. Jak już udało się jakiemuś graczowi otworzyć licytację, stawianie zakładów rozpoczyna się na dobre. Łatwiej zrozumiecie system Pokera, jeżeli będziecie mieli przed oczami przedstawione schematy rak, dlatego starajcie się spoglądać na rysunek na następnej stronie w trakcie czytania tego fragmentu. Gracz A jest rozdającym, dlatego rozgrywkę powinien rozpocząć gracz B, który z resztą otwiera do pięciu ponieważ ma dwie bardzo przyzwoite pary. Gracz C ma nadzieję na Dużego Strita, ponieważ w tej chwili ma już cztery trefle, więc również stawia pięć jednostek (żetonów). D ma również dwie pary i dlatego też dorzuca pięć. Gracz E mający Trójkę dziewiątek jest widocznie bardzo pewny siebie, bo podwyższa stawkę do dziesięciu. F z bardzo słabą Parą dwójek słusznie decyduje się na wycofanie, ponieważ chce zachować żetony na inne rozdanie, kiedy będzie miał silniejszą rękę. Gracz A, któremu brakuje jednej karty do Koloru, podnosi do dwudziestu. B dorzuca jeszcze piętnaście, co z poprzednimi pięcioma daje teraz dwadzieścia. C również wchodzi dokładając wymagane piętnaście. D prawdopodobnie zdaje już sobie sprawę ze swoimi dwoma parami nie ma raczej szans przy takiej stawce, ale mimo to ryzykuje i dorzuca swoje piętnaście. Na koniec zadowolony gracz E dorzuca jeszcze dziesięć, oczywiście z zamiarem zostania w grze.

11. Po postawieniu zakładów, tak jak zostało to opisane powyżej, każdy z graczy, który zdecydował się grać dalej może teraz wymienić karty w celu poprawienie, a nie zepsucia swojego dotychczasowego układu! Czasami zdarzy się, że gracz nie chce wymieniać żadnych kart, ponieważ woli się trzymać tych, które już ma.

12. Rozdający pyta wszystkich graczy po kolei, ile kart chcą wymienić. Gracze, którzy chcą jedną, dwie lub trzy karty, dostają je od razu, lecz jeżeli ktoś chce wymienić cztery, najpierw dostanie trzy, a dopiero po wszystkich, jeszcze jedną. Jeżeli osoba, która otwierała rozgrywkę chce wymienić jedną z otwierających kart, musi pokazać kartę której się pozbywa i powiedzieć: „opener away”(Po otwarciu). Pozostali gracze będą wiedzieli o co chodzi, jak i to, że gracz ten miał rzeczywiście „otwarcie”.

13.Kiedy wszyscy już wymienili swoje karty (zob. Rysunek na następnej stronie – Gracz A wymienił 2 Trefl, B – 3 Karo, C – 2 Kier, D – Trefla, E – 10 Karo i Asa Trefl) gracze stawiają kolejne zakłady zaczynając od ostatniej osoby, która podwyższyła stawkę, w tym wypadku gracza A.

14. A nie udało się uzyskać Koloru, ale trafił mu ie wcale nie poprawiła, dlatego też sprawdza. C udało się zdobyć Kolor, dlatego dorzuca jeszcze dwadzieścia. D opłaciło się ryzyko i jest on teraz w posiadaniu Fulla, dlatego decyduje się wejść za dwadzieścia i podwyższyć stawkę o kolejne dwadzieścia. E. który musiałby postawić teraz czterdzieści, żeby zostać w grze, postanawia się wycofać, ze względu na swoje słabe karty. Z powrotem do A, dorzuca on wymagane czterdzieści czując się zobowiązanym, chociaż nie jest zbyt zadowolony z obrotu sytuacji, B się wycofuje, a C dorzuca jeszcze dwadzieścia do tych dorzuconych przez niego poprzednio, ale nie podnosi. Teraz wszyscy, którzy chcą pozostać w grze muszą dorzucić po czterdzieści, po czym gracze, którzy pozostali w grze (A, C, D) odsłaniają karty. D mający Fulla zgarnia pulę, która w tym wypadku jest całkiem duża.

15.A teraz kilka wskazówek, które mogą się przydać jeśli często gracie z tą samą grupą ludzi! Starajcie się nie grać tak samo i nie blefujcie zbyt często. Dobrze jest też czasami zachowywać pokerowa twarz, ale możecie też starać się zmylić przeciwnika pozwalając mu sądzić, że macie słabą rękę, gdy w rzeczywistości jest inaczej. Ważne jest, żeby nie przesadzać. Kiedy macie dobrą rękę nie stawiajcie też za dużo. To może sprawić, że nerwowi gracze wycofają się od razu myśląc, że nie mają żadnej szansy na wygraną, co oznacza, że pula która macie wygrać, może być bardzo niska!